Aarswormen
Aarswormen zijn van alle wormsoorten het minste schadelijk voor de gezondheid van het paard, maar ze kunnen zorgen voor jeuk waardoor het paard zijn staart en achterhand gaat schuren.
Wanneer een paard zijn staart schuurt, wil dit niet altijd zeggen dat hij aarswormen heeft, er zijn nog andere redenen waarom hij zou kunnen schuren.3
Spoel– en aarswormen worden vaak met elkaar verward. Het zijn beiden witte wormen, alleen heeft de aarsworm een lange puntige staart.
Deze wormbesmetting wordt alleen bij toeval vastgesteld bij mestonderzoek. De vrouwtjes komen naar buiten en leggen eitjes in een kleverige vloeistof rond de anus, waardoor deze niet in de mest terecht komen. De plakband-methode is de meest succesvolle methode om aarswormen aan te tonen. U kan deze methode bij ons aankopen in de webshop.
De behandeling bestaat uit dagelijks het gebied rondom de anus goed schoon maken met water en zeep of een desinfectiemiddel. Na het wassen al de gebruikte materialen grondig uitwassen met zeep of desinfectiemiddel of weggooien.
Resistentie
Resistentie komt sporadisch voor.
Overzicht
Voorkomen: komen soms voor bij paarden.
Besmetting: eitjes worden in een kleverige vloeistof afgezet aan de anus, die jeuk veroorzaakt. De besmettelijk wormeitjes worden vervolgens door schuren overal verspreid op de weide in de stal.
Locatie: achterste deel van de dikke darm en de endeldarm.
Prepatente periode: 5 tot 6 maanden.
Diagnose: door middel van de plakband methode. Met mestonderzoek alleen bij toeval aangetoond. Wanneer er één wormeitje gevonden wordt, is ontwormen nodig.
Ziektebeeld: schuren met de staart en de achterhand.
Behandeling: dagelijks het gebied rond de anus goed schoon maken met water en zeep of een desinfectiemiddel. Na het wassen al de gebruikte materialen grondig uitwassen of weggooien.
Resistentie: resistentie komt vaker en vaker voor.